NAAM | onthulling | ontwerp | adres | nummer |
---|---|---|---|---|
Monument voor gevallen Spoorwegpersoneel | 1945 augustus | * | Station NS | 001 |
Monument voor de Gevallenen | 1950, 30 december | F. A. Carasso | Glaslaan | 002 |
Bevrijdingsmonument | 1954, 18 september | Paul Gregoire | Stadhuisplein | 003 |
Monument op begraafplaats Fellenoord | 1954 | Ir. F.M.A. Vervest | Boschdijk 254 | 004 |
Monument voor de Vrouw | 1956, 12 mei | Willy Mignot | Parklaan plantsoen | 005 |
Airborne-monument | 1969, 22 september | Ir. André de Bock | Airbornelaan | 006 |
Monument parochianen van St. Joris | 1984, 19 september | * | St. Jorislaan 37 | 007 |
Willem Hikspoorsbrug / Eckartsebrug | 1984, 21 september | * | Soeterbeekseweg | 008 |
Gebroeders Hornemannmonument | 1988, april | Theo van Brunschot | Edenstraat | 009 |
Anne Frank | 1990, 4 mei | Theo van Brunschot | Anne Frankplantsoen | 010 |
Bevrijdingsreliëf | 1994, 17 september | Jos Reniers | Marktstraat | 011 |
Verzetsheldenmonument | 1995 | Joep Coppens | Verzetsheldenlaan | 012 |
Plaquette aan de Rechtestraat | 1997, 19 september | Gerard Engels | Kerkstraat - Rechtestraa | 013 |
Monument voor 1,1 miljoen concentratiekampslachtoffers | 2009, 10 april | Han van Wetering | Ten Hagestraat | 014 |
Monument Operation Oyster | 2011, 6 december | Peter Nagelkerke | Mathildelaan | 015 |
Reliëf ter herinnering aan het bombardement van 3 maart 1941 | 1942 | Carel Dericks | Tramstraat | 016 |
Offerkruis begraafplaats Woensel | 1946? | Reginald Blomfield | Baffinlaan | 017 |
De Bevrijdersboom | 2017 | St. 18 september | Smitsstraat 17 | 018 |
Plaquette in het Stadhuis | 1950/1960 | Niel Steenbergen | Stadhuisplein | 019 |
Gekooide vrijheid | 1987 | Hans van Eerd | Wilhelminaplein | 020 |
struikelstenen | 2009, 10 mei | Gunter Demnig | Eindhoven | 021 |
Herinner U de namen | 2013 | dr . ir. C.J.M. van de Ven | Stadhuisplein | 022 |
Gedachtenisplaquette 75 jaar bevrijd | 2019 | Sint-Petruskerk | 023 |
De directie van de Nederlandse Spoorwegen heeft in augustus 1945 plannen om,in overleg met de personeelsraad, in Utrecht een monument te doen oprichten voor degenen onder het personeel, die in dienst van het vaderland zijn omgekomen.
Daarnaast zullen overal in den lande waar spoorwegmannen gevallen zijn. in de betreffende stations of andere dienstgebouwen plaquettes worden aangebracht, waarop hun namen zijn vermeld. Parool 17-8-1945
De plaquette is waarschijnlijk in 1956 in station opnieuw aangebracht. Bij de verbouwing van 2018 is het monument niet verplaatst.
Ontwerper:Fred Carasso
Materiaal: brons - graniet
Jaar: 1950
Waar: voormalig Philipscomplex Glaslaan Eindhoven
Het monument is lang niet toegankelijk geweest voor het publiek, omdat het op afgesloten Philips-terrein lag. Nu te bezoeken.
In 2009 wordt het monument verplaatst vanwege de aanleg van een busbaan. Het krijgt een nieuwe plek op een nieuw pleintje een stukje verder op het terrein.
Ontwerper: beeldengroep Paul Gregoire -
Ontwerper: bronzen kandelaar Prof Oswald Wenckenbach
Ontwerper: fakkelzuil i.s.m. Ir. Jan van der Laan - architect
Ontwerper: tekst Prof.dr. N. A. Donkersloot
Materiaal: brons en muschelkalk
Jaar:1954
Plaats: Stadhuisplein Eindhoven
De beeldengroep is 2 meter 80 hoog, 2 meter 40 breed en 2 meter 10 diep.
In 2013 is het oorlogs- en bevrijdingsmonument uitgebreid met 1097 namen van Eindhovenaren die zijn omgekomen tijdens de oorlog. Zie hieronder
Op St. Nicolaasdag van 't jaar O.H. 1942 toen in de kerken van de stad de Hoogmis geëindigd was en in huiselijken kring 't feest van den Kindervriend door groot en klein gevierd werd, kwam plotseling over de stad 't woeste oorlogsgeweld. Van alle parochies werd de parochie van 'H. Antonius Fellenoord 't zwaarst getroffen. Vele huizen werden er verwoest en er waren 42 dooden te betreuren.
Voor zoover mogelijk zijn zij voorzien van de genademiddelen onzer Moeder de H. Kerk, in de parochiekerk werd voor hen gezamenlijk de solemnele [plechtige]uitvaart gehouden en gezamenlijk rusten zij in één graf op de eereplaats van het parochieële kerkhof.
In 2002 is het monument opgeknapt en in alle luister in hergebruik genomen. Veel familieleden, wijkbewoners en belangstellenden waren op woensdag 18 september 2002 getuige dat Mw. Schreurs en Antoon Olijslagers (animator vernieuwing) samen het monument in hergebruik stelden.
Ontwerper: Willy Mignot
Materiaal kalksteen - baksteen -
— een basreliëf — is vervaardigd in opdracht van de stichting Bevrijdingsherdenking Eindhoven.
12 mei 1956
Meer informatie op:
eindhoven4044.nl/9/vrouw-in-verzet-eindhoven.html
Het parkje is in 1956 opgeleverd met de onthulling van 'Monument voor de Vrouw'.
Het 'Monument voor de Vrouw' in Eindhoven herinnert aan de dankbaarheid die de vrouwen verschuldigd is voor hun houding tijdens de oorlogsjaren. Het monument is onthuld op moederdag 12 mei 1956.
Het was een sobere plechtigheid, waarbij
o.m. de besturen van de Eindhovense
vrouwenorganisaties aanwezig waren.
De burgemeester, mr. H. A. M. T.
Kolfschoten heeft het monument van de Larense beeldhouwer en oud-Eindhovenaar Willy Mignot onthuld. Het monument In het monument staat gebeiteld: „In trouw onwrikbaar schraagden zij de weerstand".
Dankbaar gedenkt Eindhoven zijn bevrijders en in het bijzonder hen die hun leven gaven voor onze vrijheid.
Rudolf E. Bolte, Charles R. Deem jr., Martin J. Dodge, John W. Kiley, James H. Moore, Frank E. Rick, Robert Vanklinken, Robert L. Cheever, Victor J. Deluca, Fred
A. Gibbs, Irving F. Krom, William R. Miller,
Eindhoven gratefully commemorates the liberators and especially those, who gave thier lives for our freedom
William R. Myers, John H. Stephens, James L.Davidson, Marvin J. Descant, Godfrey J. Hanson, Vernon J. Menze, Rovert J. Modracek, Willis Phillips, Francis L. Swanson
Viertal personen gevallen tijdens de Duitse inval in mei 1940
Negen oorlogsslachtoffers van de St.Jorisparochie tijdens de bezettingstijd
78 personen van 1 jaar tot 72 overleden tijdens 19 september bombardement. Zo'n 42 mannen, vrouwen en kinderen uit Biesterweg. zie http://www.herinnerudenamen.nl/Naam.html#indestad
De oorspronkelijke bakstenen brug is in 1984 vervangen door een betonnen brug. Hierbij werd het oorspronkelijke bord vervangen door een nieuw exemplaar.Ook sinds die tijd is het Willem Hikspoorsbrug. Terwijl het al een naam had nl. Eckartsebrug.
Of het verhaal klopt is niet helemaal zeker volgens J. Spoorenberg in de link hiernaast.
God spaard' ons ongedacht
Door deze zwakke brug
Haar zwakheid was haar kracht
Hier moest de Mof terug
Meer informatie:
http://eindhoven-encyclopedie.nl
God spaarde ons ongedacht
Door deze zwakke brug
Haar zwakheid was haar kracht
Hier moest de vijand terug
https://www.4en5mei.nl
Ontwerper: Theo van Brunschot
Materiaal: vanga-graniet
In het Hornemannplantsoen onthulde mevrouw Van Staveren-Docters (hun inmiddels bijna honderd jaar oude tante Ans van Staveren-Docters uit Utrecht) in 2005 het nieuwe naambordje van het plantsoen. Op haar aandringen heeft de gemeente daarop de aanduiding ’Gebroeders’ vervangen door de voornamen Lex en Edo. Omdat het zestig jaar geleden (1945 -2005) is dat zich het drama in Hamburg voltrok, had de bijeenkomst in 2005 een speciaal tintje en leerlingen Van Maerlantlyceum verzorgde toen al jaren de herdenking.
De twee joodse kinderen Eduard (Edo) en Alexander (Lex) Horneman werden in de nacht van 20 op 21 april 1945 opgehangen in de kelder van een leegstaande school in Hamburg. Tegelijk met hen werden in deze ’dependance’ van het concentratiekamp Neuengamme nog achttien andere joodse kinderen ’opgeruimd’, evenals vier volwassen gevangenen die hen begeleidden en 24 gevangenen uit de Sovjet-Unie.
Ze werden net voor het einde van de oorlog omgebracht om te verdoezelen dat er gruwelijke medische experimenten met hen waren uitgevoerd. Een SS-arts Kurt Heißmeyer [1905-1967], een directe medewerker van Josef Mengele, had hen daarbij in Neuengamme als proefdieren met opzet met tbc besmet. Hij had de twintig kinderen, allemaal in de leeftijd van vijf tot twaalf jaar, voor dat doel in november 1944 uit het vernietigingskamp Auschwitz- Birkenau laten aanvoeren.
Meer informatie:
https://hethornemannhuis.nl
Ontwerper: Theo van Brunschot
Materiaal: van Vanga-graniet - brons
waarop een bronzen plaquette met de afbeelding van Anne Frank is bevestigd.
Waar: Anne Frankplantsoen, Eindhoven
Het monument is onthuld op 4 mei 1990 door burgemeester J.A. van Kemenade, in het kader van 'aktiviteiten tegen racisme, fascisme en discriminatie'.
Het gedenkteken is een herinnering aan en een waarschuwing tegen discriminatie en vervolging van bepaalde bevolkingsgroepen.
De onthulling in 1994 stond in het teken van 50 jaar Market Garden.
Het bevrijdingsreliëf in Eindhoven bestaat uit twee in elkaar overlopende panelen van brons. Op beide panelen staat een afbeelding van een hand met een brandende fakkel. De reliëfs zijn ongeveer 90 centimeter hoog, 1 meter 20 breed en 20 centimeter diep.
De twee fakkeldragende handen symboliseren de ontmoeting van de Amerikaanse en Britse troepen. De vlammen van de fakkels vormen samen één groot bevrijdingsvuur.
Onthuld op 4 mei 1995 door burgemeester dr. R.W. Welchen hij zei bij de opening van het monument aan de Verzetsheldenlaan te Acht: "Het erkennen van de offers die anderen voor ons gebracht hebben, legt ons ook een zware plicht op. Ook nu moeten wij pal staan voor de vrijheid van anderen. En moeten wij erkennen dat anderen ook recht hebben op hun leven, niet alleen ver weg maar ook om ons heen."
Beeld is een schenking van: “Stichting Verzetsheldenmonument Acht”.
Het Zesde couplet van het huidige Wilhelmus begint met "mijn schild ende betrouwenis" Dit lied is sinds 1932 officieel het Nederlandse volkslied. Volgens verhalen uit de Duitse gevangenis in Vught waar veel verzetstrijders waren opgesloten en gedood, zongen zij nachts het Wilhelmus en deze strofen.
informatie: https://acht.nl/algemeen/acht-van-vroeger-intro/verzetshelden/
Het is een bronzen monument geworden op een sokkel van marmer. Een schild met tevergeefs omhoog-reikende armen. De tekst “mijn schilt ende betrouwen” komt uit de originele tekst van het Wilhelmus Wilhelmus. In deze versie staat "betrouwen" en ook het woord "schilt" De nieuwe en oude tekst staat op de website van het koninklijk huis.
Het monument aan de Rechtestraat van de kunstenaar Gerard Engels, herinnert de inwoners van Eindhoven aan het Duitse bombardement op 19 september 1944, waarbij 227 burgers werden gedood.
Reliëf met maskers, bommenwerpers en kruisen.
Reliëf hangt hoek Kerkstraat/Rechtestraat
Eindhoven werd bevrijd door de Amerikanen, die op 17 september 1944 in het kader van operatie ‘Market Garden’ op de Sonse heide per parachute of in een zweefvliegtuig waren geland. De volgende dag bereikte het 506de regiment van de Monument aan de Rechtestraathet centrum van de stad. In de avond arriveerden ook tanks van de Irish Guards van het Tweede Britse leger. Iets later dan gepland, doordat zij bij Aalst door de bezetter waren tegengehouden.
Op 19 september bombardeerden circa 70 Duitse vliegtuigen de zojuist bevrijdde stad. Pas na 21 september verschoof de gevechtslinie naar het noorden.
Het Monument voor 1,1 miljoen concentratiekampslachtoffers in Eindhoven is een bronzen levensboom van drie meter hoog. De boom bestaat uit twee uitgezaagde schijven. De bovenste schijf ligt voor de helft op de onderste. Aan de boom zitten drie takken die elk een tulp dragen. Op de bovenste schijf staat een leeuw. Op de stam van de boom staat een rekensom met als uitkomst 1.100.000 concentratiekamp (KZ)-doden. KZ staat voor de Duitse term 'Konzentrationslager', oftewel concentratiekamp.
De rekensom op de levensboom, namelijk 1,6 miljoen in en slechts een half miljoen uit, moet de betrekkelijke kilheid uiten van de tragedie. Enkel één op de drie kwam levend terug uit de concentratiekampen. Hoewel de levensboom kleurrijk is heeft hij geen harde kleuren, namelijk zachtblauw, rose, geel en oranje. Dit geheel moet de vreugde en dankbaarheid van de overlevende uitstralen, maar de ernst van het onderwerp niet aantasten. De tulpen verbeelden dat het leven altijd doorgaat. De leeuw is een eerbetoon aan de KZ slachtoffers.
Met het monument wil de initiatiefnemer van het monument J. van Putten aangeven dat het leven hoe dan ook doorgaat en er valt dan ook geen uitgesproken heldhaftigheid te bespeuren.
Het monument is onthuld op 10 april 2009 door initiatiefnemer de heer J. van Putten en de burgemeester van Eindhoven Rob van Gijzel.
bron: https://www.4en5mei.nl
Initiatiefnemer Ton van der Heijde (82 jaar in 2011) heeft in februari 2011 handtekeningen verzameld en biedt het burgerinitiatief morgen tijdens de raadsvergadering aan. Daarmee wordt het monument onderwerp op de politieke agenda gezet. Zie studio040 film.
Lees ook http://roblepair.nl/een-nieuwe-operation-oyster-krijgt-gestalte/
Ontwerper: Peter Nagelkerke
Het monument ‘Operation Oyster’ in Eindhoven herinnert aan ongeveer 150 burgerslachtoffers van het Britse bombardement op Eindhoven op 6 december 1942; het ‘Sinterklaasbombardement’. Het bombardement werd uitgevoerd bij daglicht en was gericht op de Philipsfabrieken op Strijp S en aan de Emmasingel. In deze fabrieken werden in de oorlog radiobuizen voor de Duitsers vervaardigd. Veel van de bommen van de de Royal Air Force troffen echter andere doelen: winkels, woningen, kerken en het Binnenziekenhuis.
De oester symboliseert de gealieerde missie 'Operation Oyster' waar het bombardement op Eindhoven deel van uit maakte. Het bombardement wordt verbeeld door het gat in de bovenzijde van de oester. De verwoeste gebouwen binnen in de oester stellen de stad Eindhoven na het bombardement voor.
DELA heeft een flink deel van de nog ontbrekende financiering gedekt.
Het monument staat op het plein Lichttoren
In het pand Tramstraat 60 woonde in de oorlogsjaren Dr. M.P. (Maximiliaan Petrus) van de Loo (1884-1960), chirurg en vrouwenarts in het Binnenziekenhuis. De woning in de Tramstraat werd op 3 maart 1941 getroffen door een brandbom, evenals de gashouder aan het kanaal. Ter herinnering is bij de herbouw deze gedenksteen aangebracht. In september 1942 start hij weer met een spreekuur op zijn herbouwde huisadres Tramstraat 60.
In maart 1941 werd de 80 meter hoge gashouder, op het terrein van de gasfabriek aan de Nachtegaallaan, door brandbommen getroffen. Lees een aparte pagina hierover van Brandweer Eindhoven
Foto: Alex P. Kok
De Oorlogsbegraafplaats van het Gemenebest Eindhoven-Woensel bevat 686 oorlogsslachtoffers waarvan 543 vliegers die in strategische bomaanvallen gedood werden. De resterende 143 soldaten kwamen van twee militaire hospitalen die van oktober 1944 tot het einde van de oorlog in Eindhoven gestationeerd waren. De graven zijn van 570 Britten, 50 Canadezen, 38 Australiërs, 9 Nieuw-Zeelanders, 1 Zuid-Afrikaan, 4 Nederlanders en 14 Polen.
Naar wij vernemen zullen alle afzonderlijke soldatenkerkhofjes langs de landwegen in de provincie, zoals men die direct na de oorlog overal aantrof, worden opgegraven en naar centrale punten in de groote steden te samen worden gebracht, nadat de identiteit der oorlogsslachtoffers andermaal is vastgesteld. Voor 't rayon Eindhoven is de openbare Algemeene Begraafplaats bij de ouden toren als voorloopig centrale begraafplaats aangewezen. Hier zullen uniforme kleine kruizen en eenvoudige versieringen de soldatengraven dekken en een speciaal gedeelte van de Algem. Begraafplaats zal voor dit doel bestemd blijven.
23 augustus 1940 bericht in Eindhovensche en Meierijsche courant
Op de begraafplaats staat een herdenkingskruis (Cross of Sacrifice) naar ontwerp van Sir Reginald Blomfield. Het is uitgevoerd in natuursteen, en er is een bronzen zwaard op aangebracht.
De Commonwealth War Graves Commission is verantwoordelijk voor dit deel van de begraafplaats.
De Bevrijdersboom is nu gepland in de voortuin van het Veteranenhuis met daarvoor een plaquette waarin de inwoners van Eindhoven hun dank uitspreken aan alle bevrijders van onze stad. De Bevrijdersboom is onthult in 2019 door de bevrijders Joe Cattini en Armando Marquez
In 2019 vieren wij de 75-jarige herdenking van onze bevrijding, in onze stad vind je vele herdenkingsplaatsen aan de verschrikkelijke oorlogsperiode.
Lex uit Eindhoven was 42 toen hij op 20 mei 1940 stierf op het strand van het Franse Calais. Een Duitse bom raakte het schip waar hij als Nederlandse soldaat op zat. Hij wist het strand nog te bereiken, maar werd daar geraakt door rondvliegende munitie. Hij liet een vrouw en vijf jonge kinderen na. Zijn stoffelijk overschot is later gevonden en begraven in de duinen van Calais.
Werkte sinds 1920 bij gemeente afdeling financiën
Piet was vanaf 1 juni 1945 in dienst van de gemeente Eindhoven, waar hij werkzaam was bij de Juridische Afdeling van Gemeentewerken. Hij is op 23-jarige leeftijd tijdens zijn militaire dienst in december 1948 omgekomen bij een zuiveringsactie op West-Java.
Jos trad in 1931 in dienst van de gemeente Eindhoven, bij de Gemeentebedrijven. Hij is in mei 1940 op 31-jarige leeftijd gesneuveld tijdens de verdediging van Dubbeldam.
Tom werkte vanaf 1930 bij de gemeente Einhoven, eerst op de secretarie en later bij Sociale Zaken. In september 1939 werd hij gemobiliseerd bij de Koninklijke Luchtmacht. Hij is in mei 1940 gesneuveld bij een bombardement in de buurt van Gilze-Reijen.
Op 12 december 1987 vond de onthulling plaats van dit beeld, waarvoor de gemeente Eindhoven op verzoek van de afdeling Eindhoven van Amnesty International de opdracht gaf. Het thema mensenrechten is in dit kunstwerk op indringende wijze verbeeld. In het beeld, dat circa 4 meter hoog is, staat een vertikaal gerichte vogelachtige vorm centraal, symbool voor het verlangen van elk mens om vrij to zijn en to ontsnappen aan elke vorm van onderdrukking.
This sculpture, which was commissioned by the Municipality of Eindhoven at the request of the Eindhoven Division of Amnesty International, was unveiled on 12 December 1987.
The theme of human rights is powerfully portrayed in this work of art. The central figure in the sculpture, which is approximately four metres high, is a vertically directed bird-like shape which symbolises the desire of every human being to be free and to escape from every form of suppression.
Materiaal Brons
406 x 210 x 180 cm
Ontwerp Hans van Eerd [1941- ]
www.hansvaneerd.nl
In Eindhoven zijn 108 Struikelsteen locaties met 274 Struikelstenen
Het struikelstenen project Eindhoven is een onderdeel van het Stolpersteine projekt van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Hij werd geboren in 1947 in Berlijn. Als kind van de na-oorlogse generatie was hij verbijsterd over wat zich in de periode 1933 – 1945 had voltrokken. En evenzeer was er verbijstering toen hij constateerde dat de samenleving onverstoorbaar doorging met leven alsof die gruwelijke periode niet had bestaan.
Op tien mei 2009 plaatste Gunter Demnig in opdracht van de Raad van Bestuur van de GGzE 24 Stolpersteine op het landgoed De Grote Beek. Het waren de eerste ‘struikelstenen’ binnen de gemeentegrenzen. Deze 24 struikelstenen verhalen van het lot van 24 joodse patiënten die hier in de bezettingstijd werden weggevoerd en vermoord. Het is deze gebeurtenis die aanleiding was om de vereniging ‘struikelstenen Eindhoven’ in het leven te roepen. https://struikelehv.nl
De twee Eindhovense stadgilden, de Ridderlijke Gilde van St. Sebastiaan en de Gilde van St. Catharina hebben als eeuwenoude schut, hun schouders gezet onder dit project. Samen met de Stichting Open Huis Sint Cathrien is speciaal voor dit doel de stichting "Herinner u de Namen" opgericht. Deze gilden vinden het een eer aan dit initiatief te mogen werken.
De lijst met namen van de omgekomen werd in druk uitgegeven t.g.v. een tentoonstelling in de Stadskerk Sint Cathrien , Eindhoven, van 18 september – 1 oktober 2005
De lijst met namen zijn ook online te raadplegen op de website:
www.herinnerudenamen.nl
De namen van 1099 stadgenoten, allen slachtoffer van de 2e wereldoorlog, staan gegraveerd in graniet.
De lijst met namen ook te raadplegen op: http://web.archive.org/
De stichting18september.nl heeft de namenlijst onder hun hoede genomen.
Eucharistieviering 75 jaar bevrijding Eindhoven. Het was een gedenkwaardige dag, zondag 22 september 2019. Een mooie eucharistieviering, voorgegaan door bisschop Gerard de Korte en pastoor Johan Goris.
Gedachtenisplaquette is op 22-8-2019 onthuld van door de Brabantse bisschop en burgemeester J.A. Jorritsma. Gevierd met een RK mis ter gelegenheid van het 75-jarig jubileum van de bevrijding van Eindhoven.
Ter herinnering aan de 75ste verjaardag van de bevrijding van Eindhoven op 18 september 1944.
Sept. 2019 was er ook een tentoonstelling over de bevrijding van Eindhoven in de kerk te zien.
Viering van de bevrijding van Eindhoven door de geallieerden op 18 september 1944.
Het verhaal op de website http://www.lichtjesroute.org dat "De soldaten werden door de Eindhovenaren verwelkomd met lampen achter de ramen" is onzin. De bevrijding van Eindhoven was overdag en de mensen gingen naar buiten en hingen vlaggen uit.
In de VVV folder van 01-03-1947 staat: "De wijze waarop door de Philips' industrie is medegewerkt om de „Lichtjesdag" te helpen vorm géven en waarop door deze N.V. de originele fakkel-estafette met het licht uit Bayeux naar Eindhoven werd mogelijk gemaakt, verdient behalve bijzonderen lof ook onze warmen dank". En natuurlijk was iedereen blij dat ze bevrijd waren.
De Lichtjesroute is begonnen als Lichtjesdag bij de eerste herdenking van de bevrijding. Daarbij werd een Feestverlichtingscomité opgericht met daarin vertegenwoordigers van Philips, het Electriciteitsbedrijf, de VVV, de Installateursvereniging en de vele Buurtverenigingen.
Huisvaders werden opgeroepen de woning te versieren, zodat de straten een feestelijke aanblik zouden bieden. Hieraan werd massaal gevolg gegeven. Niet alleen de geallieerde route was versierd, maar de hele stad.
In 1947 richtte men de Stichting Bevrijdingsherdenking Eindhoven op die in het vervolg alle bevrijdingsactiviteiten zou regelen.
Mensen kwamen spontaan de straat op om de bevrijding te vieren. In diverse buurten werden complete feestavonden georganiseerd, zoals op het Meidoornplein, de Kempensebaan en de Tongelresestraat bij de "Club van Elf".
Kijk 's aan! lichtjesroute Eindhoven
Anneke van Alphen, Dorothée Foole
uitgave 1997. 111 pagina's,
Lichtjesroute 25 : jubileumboek ter gelegenheid van het vijfentwintig jarig bestaan van de Lichtjesroute
Auteurs: Hubertine van den Biggelaar, Wim Maas en Wilco Gieling
2009, 112 pagina's.
ISBN 978-90-70295-33-2
Twee jaar geleden beleefde Zuid Nederland grote momenten Van Bayeux uit trok het tweede Britse leger op en baande zich een weg door Frankrijk en België naar Nederland
om het van het juk der Duitsers te bevrijden Eindhoven viert op 18 September de bevrijdingsfeesten. De lichtstad heeft deze dag voor de toekomst „lichtjesdag" genoemd.
Parool 10-09-1946
2019: https://freedomride.nl/sinds-1946/
Het bevrijdende licht zal op 18 September per toorts langs den weg, die het tweede Britse leger gevolgd heeft, van Bayeux naar Eindhoven worden gebracht Daar toe gaan Zondags te voren drie wielrenners F. van den Broek, P Ekelmans en J Liebregt en vijf amateurs naar de Normandische kust. Maandag 16 September 1946 om 2 uur 's middags, zal de burgemeester van Bayeux de eerste fakkel op het strand ontsteken, waarna het wielerpeloton op weg naar Nederland gaat.
De eerste dag zal met de fakkel 100 km, de tweede dag 400 km zijn afgelegd. Op den derde dag wordt naar Leopoldsburg gereden, waar de eerste loper van de verschillende Eindhovensche atletiekverengingen gereed staat om de fakkel over te nemen. Burgemeester Kolfschoten zal met de overgebrachte fakkel een lichtzuil ontsteken, sirenes zullen loeien, vuurpijlen de lucht in gaan en de feestverlichting zal aanflitsen.
Monumenten die tot denken en herdenken stemmen. 1944-1994: Eindhoven - 50 jaar bevrijd. Vrede, vrijheid, dankbaarheid. (Gemeente Eindhoven, 1994);
Diverse filmpjes op YouTube over de bevrijding en monumenten van Eindhoven.