Kees Boers Netty Boers-Lepoûtre wonen in Aalst bij Eindhoven. Bij het uitbreken van de oorlog was ir. C. J. Boers werkzaam als beginnende elektrotechnisch ingenieur bij het Philips Laboratorium (NatLab) in Eindhoven. Tegen het einde van de zomer van 1942, toen de razzia's werden geïntensiveerd, organiseerden een aantal van zijn collega's zich om bij toerbeurt Joden te verbergen, waarbij elke Jood zich regelmatig verplaatste tussen schuilplaatsen. 

Toen Werner en Ruth Grünfeld, vluchtelingen uit Duitsland, werden gewaarschuwd dat ze binnenkort het bevel zouden krijgen om zich bij de autoriteiten te melden, namen ze onmiddellijk contact op met ondergrondse arbeiders en vroegen om een ​​onderduikadres. 

De eerste familie waar ze ondergedoken waren, werd beducht voor de risico's van het onderbrengen van Joden en daarom werden de Grünfelds gedwongen te verhuizen. In september 1942 werden ze overgebracht naar het huis van de Boers in Aalst-Waalre, nabij Eindhoven. Ze zouden daar maar een paar dagen blijven terwijl er een permanente schuilplaats werd gevonden. Er werd echter geen andere plek gevonden en dus nodigden Kees en Netty de Grünfelds uit om in hun huis te blijven. Het voortvluchtige echtpaar bleef bij de familie Boers tot de bevrijding van Aalst-Waalre op 17 september 1944.

Kees en Netty hadden twee jonge kinderen van Onno van twee en Marijke van vier jaar. Een geheim bewaren was dan ook geen eenvoudige opgave. Kees bouwde een kamer op de zolder en maakte zelfs nog een schuilplaats voor de Grünfelds die ze konden gebruiken in tijden van nood. Kort nadat de Grünfelds waren ingetrokken, ontdekte Ruth dat ze zwanger was. Ze informeerden de Boers, zich ervan bewust dat dit een ongemakkelijke situatie zou kunnen creëren. De Boers vertelden hun gasten echter dat Netty ook een baby verwachtte en dat de Grünfelds nog steeds welkom waren om te blijven. Netty nam haar zus, Maria, een verpleegster, in vertrouwen en zij hielp bij de geboorte van beide baby's. Na de geboorten werd het steeds moeilijker om de aanwezigheid van al deze extra mensen in het kleine huis te verbergen. Buren begonnen achterdochtig te worden, dus kregen ze te horen dat de baby van de Grünfelds het kind was van een familievriend uit Amsterdam die te ziek was om er voor te zorgen. Na de bevrijding bleek dat veel omwonenden het verzinsel niet hadden geloofd, maar het toch geheim hadden gehouden.

De Grünfelds kregen via de L.O. valse papieren en bonkaarten voor eten en betaalden Kees en Netty voor hun eigen eten. Een wijkagent, die wist dat de Boers een joods gezin verborgen hielden, waarschuwde hen altijd als er een huiszoeking op handen was. Na de bevrijding bleven Werner, Ruth en hun dochter Yvonne in het huis van de Boers totdat ze een eigen plekje in Eindhoven konden vinden.