Kees Boers en Netty Boers-Lepoutre woonden in Aalst, nabij Eindhoven. Bij het uitbreken van de oorlog was ir. C.J. Boers werkzaam als beginnend elektrotechnisch ingenieur bij het Philips Natuurkundig Laboratorium (NatLab) in Eindhoven. Tegen het einde van de zomer van 1942, toen de razzia's intensiever werden, organiseerden enkele van zijn collega's zich om Joden afwisselend te verbergen, waarbij elke Jood regelmatig wisselde van schuilplaats.

Toen Werner en Ruth Grünfeld, vluchtelingen uit Duitsland, gewaarschuwd werden dat ze binnenkort het bevel zouden krijgen zich bij de autoriteiten te melden, namen ze onmiddellijk contact op met mensen uit het verzet en vroegen om een onderduikadres.

Het eerste gezin waar ze onderdoken, werd bevreesd voor de risico's van het huisvesten van Joden, waardoor de Grünfelds gedwongen waren te verhuizen. In september 1942 werden ze overgebracht naar het huis van de familie Boers in Aalst-Waalre, vlak bij Eindhoven. Het was de bedoeling dat ze daar slechts een paar dagen zouden verblijven, totdat een permanente schuilplaats gevonden was. Er werd echter geen andere plek gevonden, en daarom nodigden Kees en Netty de Grünfelds uit om in hun huis te blijven. Het voortvluchtige echtpaar bleef bij de familie Boers tot de bevrijding van Aalst-Waalre op 17 september 1944.

Kees en Netty hadden twee jonge kinderen: Onno van twee en Marijke van vier jaar. Een geheim bewaren was dan ook geen eenvoudige opgave. Kees bouwde een kamer op de zolder en maakte zelfs een extra schuilplaats voor de Grünfelds, die ze konden gebruiken in noodgevallen. Kort nadat de Grünfelds waren ingetrokken, ontdekte Ruth dat ze zwanger was. Ze informeerden de familie Boers, zich ervan bewust dat dit een ongemakkelijke situatie zou kunnen veroorzaken. De familie Boers vertelde hun gasten echter dat Netty ook een baby verwachtte en dat de Grünfelds nog steeds welkom waren om te blijven. Netty vertrouwde haar zus Maria, een verpleegster, in en zij hielp bij de geboorte van beide baby's. Na de geboorten werd het steeds moeilijker om de aanwezigheid van al deze extra mensen in het kleine huis te verbergen. Buren begonnen argwaan te krijgen, dus werd hen verteld dat de baby van de Grünfelds het kind was van een familievriend uit Amsterdam die te ziek was om ervoor te zorgen. Na de bevrijding bleek dat veel omwonenden het verhaal niet hadden geloofd, maar het toch voor zich hadden gehouden.

De Grünfelds kregen via de Landelijke Organisatie (L.O.) valse papieren en bonkaarten voor eten, en betaalden Kees en Netty voor hun eigen levensmiddelen. Een wijkagent, die wist dat de familie Boers een Joods gezin verborgen hield, waarschuwde hen altijd als er een huiszoeking op handen was. Na de bevrijding bleven Werner, Ruth en hun dochter Yvonne in het huis van de familie Boers wonen, totdat ze een eigen plek in Eindhoven konden vinden.
 
Werner GRÜNFELD (16-12-1913 Bentheim (D))
Ruth GRÜNFELD-EISNER 10-06-1920 Berlijn - 09-11-2009 Loenen a/d Vecht ) Ruth was in 1936 naar Nederland gevlucht. 
Yvonne GRÜNFELD (12-05-1943 Aalst) Geboren tijdens duikperiode
Ze zijn waarschijnlijk na de bevrijding in de Petrus Dondersstraat 9 Eindhoven gaan wonen.

Verhaal van de familie EISNER https://www.stolpersteine-berlin.de/en/bachstelzenweg/16/ruth-eisner