Floris vertelt bij zijn aankomst in Engeland: "Toen de oorlog in 1940 uitbrak, was ik in Krefeld (Duitsland) op de Hogere Textielschool en ik ben daar tot februari 1942 gebleven. Toen mijn oproepkaart bij mijn ouders was aangekomen om mij te laten inschrijven op het arbeidsbureau voor uitzending naar Duitsland. Ik ben toen direct ondergedoken in Zeeuws-Vlaanderen bij de familie A. van Waes te IJzendijke. [Postuum ontving A. van Waes in 1984 het verzetsherdenkingskruis], daar ik toen reeds in contact stond met de illegale beweging. Ik heb ondergedoken gezeten en ben actief in het inlichtingenwerk geweest tot Kerstmis 1943."
Floris en zijn broer Ignace zijn aanvankelijk in Zeeuws-Vlaanderen bezig met contacten en inlichtingen aan het verzamelen. In opdracht van het Centraal Bureau van de GDN, is later het werkgebied uitgebreid met Zuid-Beveland. In de beginperiode was het bureau korte tijd in de omgeving van Breskens gevestigd. Daarna, al naargelang de omstandigheden dit noodzakelijk maakten, verhuisde het bureau naar IJzendijke, Biervliet en Drie Gezustersdijk. Het schaduwarchief was ondergebracht bij de paters Kapucijnen in Sluiskil.
Het bureau ontstond in de zomer van 1943. Joep Iansen (codenaam Max) verzocht toen aan zijn neven Floris en Ignace om het rayon Zeeuws-Vlaanderen te gaan bewerken voor de toen nog bestaande Groep Albert / Dienst Wim. Dit gebied was voor de Duitsers in verband met de verdediging van de Scheldemond van groot strategisch belang. Het kustgebied was grotendeels tot spergebied verklaard, waarin allerlei verdedigingswerken waren aangelegd.
Floris en zijn broer Ignace wierven in Zeeuws-Vlaanderen een aantal medewerkers en bouwden hun netwerk systematisch uit, totdat in alle uit militair oogpunt belangrijke gemeenten een of meer waarnemers aanwezig waren. Zij rapporteren wekelijks over aanwezige en doortrekkende Duitse troepen, aanleg van versterkingen, scheepvaart op de Schelde en het Kanaal van Terneuzen naar Gent, militaire telefoonlijnen, enz. Daarmede werd een up-to-date overzicht van de Duitse activiteiten in dit gebied verkregen. Het werk op Zuid-Beveland vorderde minder goed, gescheiden als het was door de brede Schelde, waarvan de overgangen bij Breskens en Perkpolder scherp gecontroleerd werden. Met enige moeite vond de opvolger van Floris in Rilland Bath een medewerker, die overigens over goede contacten beschikte.
De verbindingen van Floris en opvolger liepen via Piet in Biervliet, waar de berichten opgehaald werden door de koerierster mevrouw E. E. Maes-Wille, met de schuilnaam Peta. Zij bracht ze per fiets, boot of trein naar F.M. Beukers (Walter ) in Rotterdam. Soms reisde ze met medeneming van de berichten van Rotterdam door naar Amsterdam. Onderweg nam zij nog berichten in ontvangst van diverse andere koeriersters met de schuilnamen, "Yla" in Middelburg, "Hixta" in Bergen op Zoom, "Frederika" in Roosendaal en "Louise" in Dordrecht. Hierbij fungeerde zij dus als route-koerierster. Tevens was zij een vitale schakel in de informatievoorziening tussen het Zuidwesten, Brussel en Londen.
Floris en zijn opvolger en ook Peta hadden contact met de Belgische inlichtingengroep VN-P in het aangrenzende Meetjesland. De VN-F was het Vlaams-Nederlandse onderdeel van de grote inlichtingengroep Luc-Marc, die goede verbindingen had met de Veiligheid van de Staat in Londen, waaronder alle Belgische civiele verzetsgroepen vielen.
