Geelen doodstraf ?
Provinciale Noord-Brabantsche courant Het huisgezin 20-10-1948
NA EIS DOODSTRAF, ZAAK VERWEZEN NAAR RECHTERCOMMISSARIS
Als een verkeerde ideologie wordt aangehangen en men ter verwezenlijking daarvan de daarvoor noodzakelijke handelingen niet meer afweegt komt men ten enenmale met 't recht in botsing en wel zodanig dat men tegenover het laatste het loodje legt. Het Bijzondere Hof te 's Hertogenbosch kreeg dinsdag j.l. zo'n geval te behandelen. De verdachte Wilhelmus Geelen uit Eindhoven droeg het Duitse, nationaal-socialisme reeds vanaf zijn prilste jeugd een warm hart toe. Zijn idealisme was de slechte bron, waaruit reeds voor de oorlog, maar vooral onder de bezetting het gift welde, dat rancuneuze personen zeer goed smaakte en dat goede vaderlanders in het ongeluk deed storten en zelfs in twee gevallen ter dood bracht. Reeds in mei 1940 was hij een van de een en twintig lieden, die in ons land als staatsgevaarlijk werden geïnterneerd. Of Geelen „intellectueel" genoemd kan worden, na al de misdaden, die hij pleegde, is nog een vraag. Dat hij niet als ongeschoold kan worden gekwalificeerd staat echter wel vast. Hij volgde namelijk met succes het gymnasiale onderwijs, en heeft zelfs voor kandidaats klassieke letteren gestaan.
„Vertrouwensman" Als V-man (vertrouwensman) voor de S.D. en Abwehrstelle te Eindhoven trachtte hij verscheidene personen over te halen tot het verrichten van voor de Duitsers belangrijke diensten. Enigen werden door zijn toedoen dan ook tot V-man „verheven". December 1944 [ was 1940] werd door zijn toedoen een zekere Backer [juiste naam is Backus] uit Breda gearresteerd, die in het bezit was van een tekening van een vliegveld met het doel deze naar Engeland door te zenden. Ook de tekening wist hij via een door hem overgehaalde medewerkster in handen te krijgen. In dit verband werd nog een persoon, genaamd Dalmeyer [juiste naam is Dalmeijer] gearresteerd, die later in een Duits concentratiekamp is overleden. [Volgens stamboom gegevens in 1971 overleden]
Vier Eindhovenaren, die naar Engeland wilden uitwijken, wist hij na op een gemene manier hun vertrouwen gewonnen te hebben in handen van de S.D. te spelen. Een van hen, 'n jood, [ ? ] is later in Dachau overleden.
Het kwam hem ter ore, dat z.g. Jehovah's getuigen in Eindhoven verboden bijeenkomsten organiseerden. Hij deed alsof hij voor de daar te houden bijbellezingen veel interesse had en wist ook bij hen weer het vertrouwen te winnen. Op zekere dag besloot men een bijeenkomst te houden. Toen de dag daar was, werden zij in zijn huis gearresteerd en naar concentratiekampen overgebracht. [ het betreft hier: Th. Lendering (woonplaats Eindhoven) Metaalbewerker, geboren 4-5-1903 Gevangen voor: Jehova's getuigen, Gevangen 24-12-1942 - 16-3-1943 in Vught. Overleeft de oorlog}
Juli 1941 trad hij in contact met twee, illegale werkers namelijk de "gebroeders Jonkers. Ook hier speelde hij weer 't s cel van vertrouwen, waardoor ten slotte ook deze ongelukkigen in handen van de S.D. belanden en in een concentratiekamp terechtkwamen. In opdracht van de Abwehrstelle werd door hem een onderzoek ingesteld, naar een geschikte plaats aan elf Maas voor een geheime telefoonkabel, welke zijn nut zou hebben om later vanuit door de geallieerden bezet gebied voor de Duitsers belangrijke berichten te kunnen doorgeven. Met een daarvoor gemaakte tekening zou hij getracht hebben bij de, kering van het getij bij de geallieerden in een goed blaadje te komen. (...)
(...) Het requisitoir
De advocaat-fiscaal mr. Albers Pistorius zeide in zijn requisitoir dat Geelen reeds voor 10 mei 1940 met de Gestapo in contact stond. Reeds in 1933 werd hij het bewakingsgebied Limburg uitgewezen en dan te bedenken, dat men toen toch zeer voorzichtig misschien, wel te voorzichtig was voor men daartoe overging. Met het doel als V-man zoveel mogelijk effectief te zijn bleef hij de duistere sinistere figuur op de achtergrond bij al 't afschuwelijke werk dat hij verrichtte. Geestelijk zwakke figuren misbruikte hij voor zijn handlangers diensten. Dit bleek uit de psychiatrische rapporten, die over deze personen binnen kwamen. Een van de door hem overgehaalde medewerksters werd zelfs later krankzinnig. Geelen is, zo zeide de advocaat-fiscaal, een geestelijke- machtswellusteling. ledere gelegenheid tot provocatie en verraad werd door hem aangegrepen. Hij was zo onmisbaar voor de Duitsers, dat hem zelfs een leidende functie werd aangeboden bij de Abwehrstelle Willemshaven. Bij was een gevaar voor ons land en zal dat blijven. Juist daarom komt hem allerzwaarste straf toe. De advocaat-fiscaal eiste dan ook de doodstraf. De verdediging Na een uitvoerig en bekwaam pleidooi, waarin mr. Cammelbeeck uit Eindhoven, clementie en een onderzoek naar de psychiatrische gesteldheid van verdachte vroeg, daar deze aan een zenuwziekte lijdt trok het Bijzondere Hof zich in raadkamer terug. Bij de heropening van de zitting deelde de president mr. Poerink mede dat de zaak zal worden teruggewezen naar de rechter-commissaris voor een onderzoek naar de geestelijke gesteldheid van Geelen.
Cassatie Raad eist levenslang
(Van onze correspondent, De Volkskrant 21-01-1950)
DEN HAAG, 18 Jan. — De procureur fiscaal bij de Bijzondere Raad van Cassatie heeft vanmiddag een levenslange gevangenisstraf geëist tegen de Eindhovense fotograaf W. Th. M. Geelen, die tijdens de bezetting als V-man voor de S.D. werkte en door het Bossche Bijzonder Hof tot 20 jaar werd veroordeeld. De procureur-fiscaal, die Geelen een „aarts verrader" noemde, zou de zwaarste straf eisen als in het psychiatrisch rapport niet enige verzachtende omstandigheden naar voren werden gebracht.
September 1957 wordt hij, na 12,5 jaar gevangenschap in de Koepel van Breda, in vrijheid gesteld. De binnenlandse veiligheid dienst (BVD) wil hem dan graag als informant ronselen. Frans Dekkers schrijft hierover op blz. 238.
Later in 1991 zijn daarover nog kamervragen gesteld, zie Limburgsch dagblad 27-02-1991 De vragen blijven onbeantwoord.
