Jacob Mudde geboren 6 oktober 1916 Woensel /Eindhoven - overleden 18 april 1956
Omdat hij de oorlog heeft overleefd heeft, is zijn naam niet genoemd in Vrije Philips Koerier.
Jacob Mudde wordt op 6 oktober 1918 geboren in Woensel, (sinds 1920 onderdeel van de gemeente Eindhoven). Hij is de tweede zoon in een gezin van dertien kinderen. Hij woont, als de tweede wereldoorlog uitbreekt, met het voltallige gezin van 15 personen in Eindhoven. Zijn vader heeft een schildersbedrijf. Jacob heeft een 2 jarige ULO doorlopen, een typediploma en een diploma stenograferen. Hierna is hij later geslaagd voor: handelscorrespondentie en boekhouden.
Op veertienjarige leeftijd begint Jacob als aankomend bediende bij de NV Philips.
Als de Duitsers binnenvallen, is hij 23 jaar en werkt hij op de boekhouding van Philips.
Op 27 december 1940 wordt hij gearresteerd en in voorlopige hechtenis wordt genomen, op verdenking van hulp aan de vijand d.w.z. hulp aan Engeland, volgens Duitse bezetter.
In dezelfde periode worden er nog vier anderen personen gearresteerd, met wie hij zou hebben samengewerkt.
Alles draait om een tekening van het vliegveld Welschap.
Hij wordt naar het bureau van de Philips Bedrijfspolitie gebracht, aan de Emmasingel. Daar is Willem Dijs, hoofd van de Philips bewakingsdienst, met opsporingsbevoegdheid krachtens een nevenfunctie bij de politie van Eindhoven. Willem Dijs zal kort daarop, 20 januari 1941, de hoofdcommissaris van politie in Eindhoven worden en hij is dringend op zoek naar een goede binnenkomer bij de Duitse bezetter: een arrestatie van spionage en verzet.
Image Description
Louis L.M. Backus. heeft de namen van de anderen genoemd, ze hebben hem dat nooit verweten. Deze Louis had het plan naar Engeland te vertrekken en een tekening van Fliegerhorst Eindhoven / Welschap mee te nemen. De tekening van het vliegveld werd niet door Jacob vervaardigd. Hij kon weliswaar goed tekenen, maar hij kende de situatie van het vliegveld niet. Zijn Philips collega Sep Altenburg woonde vlakbij het vliegveld, deze heeft een schets van de situatie gemaakt. In alle openheid binnen de afdeling wordt de tekening afgemaakt. Met deze tekening zou Louis Backus (en eventueel de anderen) zich een weg naar Engeland banen, was het idee.
Jacob Mudde wordt nog dezelfde dag naar het Huis van Bewaring in Den Bosch vervoerd. Daar blijft hij een volle maand. Hier worden ook de verhoren afgenomen. De Duitsers zijn al volledig op de hoogte van alle plannen. Op 30 januari 1941 "verhuist" hij naar het Oranjehotel, dwz de Duitse strafgevangenis Scheveningen. Tegen Jacob Mudde wordt de doodstraf geëist, daarom zit hij in eenzamen opsluiting in cel 525. Op 9 april '41 wordt hij naar Amsterdam vervoerd. Hij wordt veroordeeld door de "Luftgaugericht", op 14 juni 1941 luidt het vonnis: "levenslange gevangenisstraf". Hij mag diverse bezoeken in het "oranjehotel" ontvangen: zijn ouders, broer Niek en zus Anneke bezoeken hem in het voorjaar 1941, slecht 15 minuten. Op 21 september '41 komt de Eindhovense predikant Ds A.J. Fanoy nog langs.
Hij wordt op 23 september 1941 overgeplaatst naar het Tuchthuis Rheinbach, ruim een maand later weer overgeplaatst naar het tuchthuis Siegburg. Hier blijft hij gevangen totdat de Amerikanen het tuchthuis 10 april 1945 bereiken. Omdat hij dan in het ziekenhuis ligt, met vlektyfus, duurt het tot 5 juni 1945 voordat hij weer in Nederland en Eindhoven aankomt.
Jacob Mudde gaat weer voor Philips werken. Jacob, kan na de oorlog maar moeilijk zijn draai vinden, hij sterft op 18 april 1956 te Frankfurt, 37 jaar oud, aan een maagbloeding, de jaren van ontbering verkorten zijn leven.
Juni 1945 wordt de gevluchte en ondergedoken Willem Dijs, gearresteerd op zijn onderduikadres in Hilversum.
Na de oorlog, 1948 treedt Jacob Mudde op als getuige in de strafzaak tegen Willem Dijs. Het feit is dat Dijs, op dat moment nog in dienst van Philips was en dat hij toen zijn Philips collega Jacob Mudde niet heeft beschermd, tegen de Duitsers. Hij had hem van tevoren moeten waarschuwen, in plaats daarvan hem te arresteren en aan de SD over te leveren. "Dit feit wordt als strafverzwarend aangemerkt." aldus mevrouw E. Koek-Mudde die dit verhaal heeft gestuurd naar https://digitaalmonument.oranjehotel.org/nl/person/99990479/jacob-mudde/
Een bewerking van dit verhaal staat hierboven.
Echt straf krijgt Willem Dijs niet, hij krijgt zelfs strafvermindering. Tegen de oud-hoofdcommissaris van politie te Eindhoven was in eerste instantie negen jaar geëist. Twee weken door het Bossche bijzondere gerechtshof omgezet naar: zes jaar met aftrek, ontzetting uit de kiesrechten met verbod een openbaar ambt te bekleden voor de tijd van elf jaar. Door zijn toedoen waren verscheidene personen in concentratiekampen terecht gekomen. Een hunner werd in Duitsland gefusilleerd.
Frans Dekkers schrijft in zijn boek Eindhoven 1933-1945 blz. 203 "Maar zijn straf zal hij nooit in gevangenschap uitzitten. In stilte wordt hij kort [ na drie jaar voorarrest] daarop vrijgelaten, en als prijs voor zijn stilzwijgen mag hij tot aan zijn dood in 1969 nog genieten van [50% van zijn rijks]- én Philips-pensioen."
Bronnen
Bewerking van het verhaal van Mw. E. Koek-Mudde ingediend bij:
https://digitaalmonument.oranjehotel.org/nl/person/1652785380/sieberen-altenburg
https://digitaalmonument.oranjehotel.org/nl/person/99990479/jacob-mudde
https://digitaalmonument.oranjehotel.org/nl/person/1652785163/louis-m-backus
Boek: Levenslang, Jurr van der Giessen, blz. 132, ISBN: 9789076254203 / ISBN: 90-76254-20-6 over De achttienjarige Sep Altenburg uit Eindhoven.
Frans Dekkers, Eindhoven 1933-1945, blz. 203
https://www.oranjehotel.org/downloads/gedenkboek-oranjehotel-namenlijsten-van-_103.pdf
https://www.eindhoven4044.nl/6/onbekende_verzetsmensen.html