Piet Haagen actief als "Tom"
Als jongen van negentien jaar werd hij koerier van de verzetsgroep en zijn taak bestond voornamelijk in het afhalen van bonkaarten en deze bezorgen aan de onderduikers op hun duikadressen. Meestal ging dit via een contactman op het distributiebureau. Het ging allemaal nog gemoedelijk en de bezetter had er nog geen weet van, dat de verzetsgroep al zo wijd vertakkingen had.
En Piet was brutaal. Toen hij eens met een heel pak bonkaarten op de fiets over de Vestdijk reed, ontmoette hij bij het Binnenziekenhuis de chef van de S.D. voor Eindhoven, Herr Weber. Heil Hitler", riep Piet naar Weber en stak zijn arm als begroeting horizontaal uit...Heil Hitler", antwoordde Weber, die blij was een Nederlander te ontmoeten, die toch iets begrepen scheen te hebben van het Nationaal Socialisme, door Hitler gepreekt. Maar de Nederlanders langs de weg uiten verwensingen naar de jongeman, die voor alle veiligheid zijn bonkaarten maar in Volk en Vaderland verpakt had.
In het Drentse dorp werkte in Strijp de kerngroep Egbert Wever (schuilnaam Eb ) al geheel zelfstandig, voordat contact werd gelegd met de hoofdleiding van de P.A.N. Drie Franse ontsnapte krijgsgevangenen zwierven al ruim 14 dagen radeloos rond in Eindhoven. Zij zaten hulpeloos in de Antoniuskerk en wisten niet wie er te vertrouwen was. Piet Haagen (Tom) haalde Tante Mietje (Maria Maas) er bij, zij sprak goed Frans, die met de eenvoudige woorden: * "Vous confiez vous à ces hommes, ils se sont confiès à vous", alle argwaan en aarzeling waren weggevaagd. Daarna regelde de P.A.N. onderduikorganisatie: voedsel, kleding, onderdak, een tolk en papieren, waarna grensoverschrijding kinderspel werd. *"Je neemt deze mannen in vertrouwen, zij nemen jou in vertrouwen."
Hermans: De snelle groei hiervan deed mij spoedig besluiten om P.J. Haagen, eerst onder de naam "Pierre", later "Tom" als koerier aan te zoeken. Mede door zijn werklust en Vaderlandsliefde is de snelle groei van het verzet in onze wijk van Eindhoven, maar ook in Eindhoven, mogelijk geweest.
Hermans schrijft: We hielden ons toen bezig met alle mogelijke werkzaamheden voor onderduikers. Het vervalsen van P.B.'s, het op valse papieren terug halen, of laten halen van distributiebescheiden, het inzamelen van gelden, en het verkregen geld zo goed mogelijk verdelen. Voor dit doel werd ook van degene die het missen kon fl.5.-- per bonkaart verlangd, daar wij dit geld voor steun aan onbemiddelden niet konden missen. De latere oprichting van het N.S.F. (Nationaal Steun Fonds) leidde automatisch tot opheffing van betaling van bonkaarten.
De noodzaak om zelf voor bonkaarten legitimatiepapieren en dergelijke te gaan zorgen kwam steeds meer naar voren. Ook en niet in de laatste plaats was er behoefte aan valse en echte P.B.'s. Er was door mij in samenwerking met Tom reeds een aantal foto-clichés vervaardigd voor Ausweisen en P.B.'s de zogenaamde A.35 serie tweede druk, deze voldeden echter niet voor ernstige gevallen. Er moesten originele P.B.'s komen en ook zegels hiervoor. Na een aantal besprekingen, kwamen we (Jan, Jo, Tom, Dick, Theo en Wim) tot een goed opgezet plan voor een overdag-overval op het gemeentehuis te Eersel.
Eind 1943 echter werd de grond heet onder de voeten van Piet Haagen. De S.D. was al langer hoe meer tot de overtuiging gekomen. dat het Nederlandse volk toch niet zo tam was als het in 1940 wel leek. Nederland was bij de overrompeling door de bezetter geslagen, maar niet verslagen. Piet Haagen werd door de S.D. gezocht als een niet gewenste indringer in zaken van de bezetter. En niet alleen dat. Men had aanwijzingen, dat hij opzettelijk saboteerde. Op een dag herkende men hem, toen hij in de Molenstraat liep. Piet droeg een beige regenjas, van binnen zo goed als wit, gemaakt van beddenlakens en later waterdicht gemaakt. Het was de bekende "oorlogsjas", zoals die door velen gedragen werd. Zodra hij in de gaten had, dat de S.D. hem op de hielen zat, kroop hij over een schutting van de gemeentelijke opslagplaats. Het ,,halt of ik schiet" had hij niet afgewacht en de twee schoten die afgevuurd werden, miste hem. Snel trok hij achter de schutting zijn regenjas uit, stopte die in zijn boekentas en gooide het hele geval in een rioolbuis. Een andere Piet vluchtte op een rijwiel, dat hij ergens in de buurt zag staan. Bonnenkraak,
Het vervoeren en verzorgen van piloten had enige omvang gekregen. Door Roelf Looij was hij in "pilotenwerk" terechtgekomen. Het vervaardigen van de valse Nederlandse en Belgische Persoon bewijzen, evenals het maken van de foto's en afdrukken hiervoor, geschiedde bij mij deels door mij [Jacques Hermans] en Tom.
Piet Haagen is als "Tom" bij diverse sabotage activiteiten betrokken, sommige mislukten zoals aanslag met flesjes fosfor op de afdeling bevolking van het gemeentehuis. De brand richtte geen schade aan. Het overvallen van het distributiekantoor te Eindhoven is ook mislukt.
Toen hij verzocht werd op 17 maart 1944 deel te nemen aan een overval op het distributiekantoor te Eersel, stelde hij zich beschikbaar. Het plan werd tevoren precies in elkaar gezet. De situatieschets werd bekeken en de distributie ambtenaren van Eersel werden een voor een op hun betrouwbaarheid onder de loep genomen. Toen kon de slag beginnen. Met vier man ging het naar het distributiekantoor, Daar de overval overdag moest plaatsvinden, had de vrouw van Jacques zwarte hoezen gemaakt om over de gezichten te trekken en zich zo onherkenbaar te maken. De overval mislukte, doordat de dienstdoende marechaussee kans zag het revolver te bemachtigen.
Wel lukt het door middel van springstof afkomstig van de mijnen, werden twee hoogspanningsmasten opgeblazen bij Acht door Tom, Jan, Frits en Wim, bij Heeze door de K.P. van Frits. Echter de stroomonderbreking is maar kort.
Een succes is de overval op het distributiekantoor te Bladel op 16 juni 1944 werd uitgevoerd door Jan, Tom, Sander, Jan C., Jan H, Reeks, Leo en Riek.
De buit werd na enige tijd bij mij afgeleverd ter verdere verdeling onder de L.O.
Het grootste succes is toch wel de hulp aan onderduikers, waar alles mee begonnen is.
Trivia:
Piet Haagen zong diverse bravoure nummers van het vaderlandse repertoire: De wenende baby, De meid van de bakker, Het ruikt naar en het liedje: De oude gitaar aan de wand.
